Wiele napisano i wyprodukowano na temat fetyszyzacji azjatyckich kobiet przez białych mężczyzn (zwanych potocznie "żółtą gorączką"). Komediowy serial ABC "White Fever" przedstawia nowe podejście, badając fetyszyzację białych mężczyzn przez azjatyckie kobiety w australijskim kontekście.

W sześciu humorystycznych i emocjonalnych odcinkach, bohaterka Jane Thomas (Ra Chapman), koreańska adopcyjna córka, wyrusza w burzliwą podróż zmierzenia się z internalizowanym rasizmem.

"Internalizowany rasizm" odnosi się do cichej akceptacji negatywnych postrzegań lub stereotypów na temat własnej grupy rasowej przez mniejszości rasowe. Socjolog Karen Pyke tłumaczy to jako "internalizację rasowej opresji przez rasowo uciskanych".

Pomimo bliskich związków z białą supremacją i kolonializmem, internalizowany rasizm rzadko jest wspominany w publicznych dyskusjach na temat rasizmu.

Janes 'biały fetysz'
Pierwszy odcinek "White Fever" pokazuje, jak mimo azjatyckiego wyglądu, Jane nazywana jest "bielszą niż większość białych". Dorastała z białymi rodzicami w małym wiejskim miasteczku. Uwielbia mięso w cieście, spędza czas z białymi przyjaciółmi i czuje seksualny pociąg tylko do białych "męskich mężczyzn" z dużą ilością owłosienia na ciele.

Jednak po nieudanym flircie z białym barmanem, który lubi "małe i delikatne" azjatyckie kobiety, i po oskarżeniu, że nie może umawiać się z azjatyckimi mężczyznami, Jane podejmuje wyzwanie zdobycia jednego z nich.

Chaos i komedia powstają, gdy bezskutecznie próbuje zdobyć kilku azjatyckich mężczyzn. Kiedy niechętnie czuje do nich odrazę, szuka odpowiedzi u koreańskiej adopcyjnej córki i influencerki Hery (Cassandra Sorrell).

Od tego momentu Jane jest zainspirowana, aby dowiedzieć się więcej o adopcji południowokoreańskich dzieci, nawiązać kontakt z innymi adoptowanymi dziećmi i w końcu ponownie połączyć się z własnym dziedzictwem, odrzucając swój internalizowany rasizm.

Wspieranie idei białej supremacji
Internalizowany rasizm obejmuje świadome lub nieświadome akceptowanie hierarchii rasowej, która wynosi białych ponad ludzi innych kolorów skóry.

Działając wraz z innymi formami opresji, ma podstępne skutki na poziomie indywidualnym, jak również wewnątrz i między grupami mniejszościowymi.

Internalizowany rasizm może objawiać się na różne sposoby. Może obejmować fiksację na białych normach kulturowych, zaprzeczanie istnieniu rasizmu lub nawet pogardę dla własnej kultury.

To ostatnie jest imponująco przedstawione w "White Fever". Widzimy, jak Jane odmawia mówienia językiem swojego dziedzictwa, który ostatecznie traci. Widzimy również retrospekcję jej młodszego ja, która odnosi się do jedynej azjatyckiej (kantońskiej) właścicielki restauracji w mieście jako "ping pongowa kobieta" i "zamawiaczka".

Internalizowany rasizm wpływa również na poczucie własnej wartości i standardy piękna, takie jak preferowanie jaśniejszej skóry i wstyd z powodu niebiałych włosów.

Kolektywnie te postawy mogą wpływać na indywidualne tożsamości rasowe osób kolorowych i prowadzić do stresu psychologicznego lub innych negatywnych skutków zdrowotnych, takich jak nieprzystosowane zachowania radzenia sobie, depresja, lęk i niższa satysfakcja z życia i jakość życia. Negatywne stereotypy dotyczące własnej grupy rasowej mogą również stać się samospełniającymi się przepowiedniami, co może prowadzić do tego, że osoba kolorowa oddziela się od swojej grupy.

Dla populacji azjatyckich internalizowany rasizm może rozbijać społeczności od wewnątrz, gdy niektórzy członkowie wspierają i wzmacniają szkodliwe stereotypy w stosunku do innych. To jest również przedstawione w moich badaniach nad społecznościami azjatyckimi w placówkach edukacyjnych.

Co więcej, internalizowany rasizm ma szersze szkodliwe skutki w postaci anty-czarnego rasizmu, który obejmuje negatywne opinie i niesprawiedliwe traktowanie czarnoskórych. W australijskim kontekście objawia się to jako anty-tubylczość.

Przyczyny
Internalizowany rasizm jest częścią szerszego systemu rasizmu, który działa codziennie na poziomie systemowym i instytucjonalnym.

Ale rasizm może być trudny do zrozumienia i zdefiniowania. Z jednej strony jest to konstrukcja społeczna, która dostosowuje się do zmieniających się kontekstów. Z drugiej strony, reprodukuje szkodliwe ideologie i zachowania, które są zbyt dobrze znane.

Skomplikowana, ciągle zmieniająca się i systematyczna natura rasizmu pomaga zakorzenić internalizowany rasizm w grupach mniejszościowych. To utrudnia jego rozpoznanie i zwalczanie.

W "White Fever", internalizowany rasizm Jane – manifestujący się w jej gotowości do ataku na azjatycką restaurację w mieście z białymi szkolnymi przyjaciółmi – zostaje nagrodzony pocałunkiem jej białego sympatii i jej trwającą "przyjaźnią" z dominująco białą grupą.

Podobnie, w rzeczywistości, kolorowi ludzie z internalizowanym rasizmem mogą być nagradzani przez iluzoryczne poczucie rasowej wyższości. Ta forma "honorowej bieli" jest szkodliwa dla ich własnej grupy i innych mniejszości.

Czy istnieje rozwiązanie?
Jak mówi Hera Jane, internalizowany rasizm "nie jest twoją winą, ale jest twoją odpowiedzialnością".

Dla azjatyckich Australijczyków i innych mniejszości rasowych wyzwanie internalizowanego rasizmu zaczyna się od uznania, jak działa biała supremacja.

W australijskim kontekście oznacza to skupienie się na suwerenności Pierwszych Narodów jako podstawie do rozwiązywania szerszej niesprawiedliwości rasowej w Australii. Jest to kluczowy pierwszy krok w rozbijaniu systemów białej supremacji, które są odpowiedzialne za ciągłe wysiedlenie i ucisk Pierwszych Narodów, a co za tym idzie, innych mniejszości.

Oznacza to również przyjęcie postawy antyrasistowskiej w domu, w pracy, w klasie i poza nią. Oznacza to mówienie, nawet gdy jest to niewygodne.

I oczywiście, ta odpowiedzialność nie spoczywa tylko na mniejszościach rasowych. Biali ludzie mogą przyjąć rolę sojuszników, edukując się na temat wszystkich form rasizmu, rozumiejąc swoje przywileje, słuchając bez obrony i rozmawiając z przyjaciółmi i rodziną o niesprawiedliwości rasowej.

Rasizm jest odpowiedzialnością nas wszystkich i czymś, z czym powinniśmy razem walczyć.

Oryginał:
Aron Teo
Wykładowca programu nauczania i pedagogiki na Uniwersytecie Southern Queensland