Świat modyfikacji ciała nieustannie ewoluuje, oferując coraz bardziej innowacyjne i subtelne sposoby wyrażania indywidualności. Jednym z trendów, który w ostatnich latach zyskał wyjątkową popularność, jest piercing dermalny, znany również jako piercing mikrodermalny. W przeciwieństwie do tradycyjnych przekłuć, które mają punkt wejścia i wyjścia, dermal reprezentuje unikalną koncepcję – ozdobę, która wygląda, jakby była umieszczona bezpośrednio na powierzchni skóry, bez widocznego połączenia. Ta technika pozwala na umieszczanie biżuterii na niemal każdym płaskim obszarze ciała, otwierając drzwi do nieskończonych możliwości ozdabiania, od dekoltu i twarzy po plecy i biodra. To właśnie ta wszechstronność i minimalistyczna elegancja sprawiają, że jest to atrakcyjny wybór dla tych, którzy szukają czegoś innego niż klasyczny piercing.

Czym właściwie jest piercing dermalny?

Piercing dermalny to w istocie unikalny rodzaj przekłucia powierzchniowego. Jego podstawowa różnica polega na sposobie umieszczania i kotwiczenia biżuterii. Składa się on z dwóch kluczowych części: bazy, czyli kotwicy (ang. anchor), i widocznej ozdobnej końcówki (ang. top). Baza to mała, płaska płytka, najczęściej wykonana z biokompatybilnego tytanu, która jest wprowadzana pod powierzchowną warstwę skóry, czyli skórę właściwą. Z tej bazy pionowo wystaje mały gwint, na który przykręca się wymienną ozdobną końcówkę. Gdy tkanka zagoi się wokół bazy, staje się ona mocno zakotwiczona, tworząc wrażenie, że biżuteria po prostu „siedzi” na skórze. Z powodu tej metody piercing dermalny jest uważany za modyfikację półtrwałą, ponieważ jego usunięcie wymaga profesjonalnej pomocy. To właśnie ta technika umożliwia umieszczanie biżuterii w miejscach, gdzie tradycyjny piercing jest niewykonalny, takich jak mostek, obojczyk czy nawet na palcach, chociaż takie obszary są bardziej narażone na ryzyko z powodu ciągłego ruchu.

Zabieg zakładania: Precyzja i fachowość na pierwszym miejscu

Zabieg zakładania piercingu dermalnego wymaga wyjątkowej precyzji, sterylnych warunków i, co najważniejsze, doświadczonego i certyfikowanego piercing mastera. Skorzystanie z usług osoby niekompetentnej może prowadzić do poważnych komplikacji, w tym infekcji, nieprawidłowego wrastania i trwałych blizn. Sam proces rozpoczyna się od szczegółowej konsultacji, podczas której wybiera się idealną pozycję i odpowiednią biżuterię.

Przed samym zabiegiem skóra w wybranym miejscu jest dokładnie czyszczona i dezynfekowana. Istnieją dwie główne metody tworzenia „kieszonki”, w której umieszcza się kotwicę:

• Metoda igłą: Używa się standardowej igły do piercingu, za pomocą której tworzy się otwór i małą podskórną kieszonkę, w którą następnie ostrożnie wprowadza się bazę kotwicy. Ta metoda jest częstsza i wielu uważa ją za mniej inwazyjną.


• Metoda dermal punchem: Używa się specjalistycznego narzędzia medycznego znanego jako dermal punch, które usuwa mały, okrągły kawałek tkanki. W tak utworzoną przestrzeń bezpośrednio umieszcza się kotwicę. Ta technika zapewnia bardziej precyzyjne przyleganie kotwicy, co potencjalnie zmniejsza ryzyko odrzucenia, ale jest uważana za nieco bardziej inwazyjną.

Po bezpiecznym umieszczeniu kotwicy pod skórą, mistrz przykręca do niej wybraną ozdobną końcówkę. Cały zabieg jest stosunkowo szybki i trwa zaledwie kilka minut. Ból jest kwestią indywidualną, ale większość osób opisuje go jako krótkie, ostre ukłucie, podobne do odczucia przy standardowym piercingu lub zastrzyku.

Popularne miejsca na piercing dermalny

Jedną z największych zalet piercingu dermalnego jest jego wszechstronność. Można go umieścić na niemal każdej płaskiej powierzchni ciała, co pozwala na tworzenie unikalnych wzorów i kombinacji. Niektóre z najpopularniejszych lokalizacji to:

• Klatka piersiowa i dekolt: Obszar mostka (sternum) jest niezwykle popularny, gdzie jeden lub więcej dermali tworzy elegancki i kuszący akcent.


• Twarz: Często umieszcza się go na kościach policzkowych, nad lub pod brwiami, lub w zagłębieniu nad ustami (tzw. „Monroe” lub „Madonna” dermal). Szczególnie popularny jest piercing „anti-eyebrow”, który umieszcza się na kości jarzmowej pod okiem.


• Szyja i plecy: Kark jest bardzo pożądaną lokalizacją, podobnie jak dolna część pleców, gdzie dermale mogą podkreślać linię kręgosłupa lub tworzyć symetryczne wzory.


• Biodra i brzuch: Popularne miejsce do podkreślania krągłości ciała, często umieszczane symetrycznie po obu stronach.


• Ręce i palce: Chociaż są estetycznie bardzo atrakcyjne, dermale na rękach, a zwłaszcza na palcach, są narażone na wysokie ryzyko zahaczenia, przesuwania się i odrzucenia z powodu ciągłego użytkowania i ruchu.

Pielęgnacja i proces gojenia: Klucz do długowieczności Twojej ozdoby

Prawidłowa pielęgnacja po zabiegu jest absolutnie kluczowa dla pomyślnego gojenia i trwałości piercingu dermalnego. Początkowy okres rekonwalescencji jest najbardziej krytyczny. Bezpośrednio po zabiegu piercing będzie przykryty małym plasterkiem, który zaleca się nosić przez kilka pierwszych dni, aby zapobiec zahaczaniu o ubrania i dostawaniu się zanieczyszczeń. Proces gojenia może trwać od jednego do trzech miesięcy, a czasami dłużej, w zależności od umiejscowienia i indywidualnych zdolności regeneracyjnych organizmu.

Podstawowe zasady pielęgnacji obejmują:

• Czyszczenie: Dwa do trzech razy dziennie obszar wokół piercingu należy delikatnie czyścić sterylnym roztworem soli fizjologicznej. Roztwór nanosi się na sterylny gazik, którym delikatnie nasącza się obszar. Unikaj agresywnego pocierania.


• Unikanie zanieczyszczeń: Nigdy nie dotykaj piercingu nieumytymi rękami. Unikaj stosowania agresywnych środków, takich jak alkohol, woda utleniona czy maści antybiotykowe, ponieważ mogą one podrażniać skórę i spowalniać gojenie.


• Ostrożność przy ubieraniu się: Bądź niezwykle ostrożny podczas ubierania się, rozbierania i wycierania ręcznikiem. Dermal łatwo może się zahaczyć, co może prowadzić do podrażnienia, uszkodzenia tkanki, a nawet całkowitego wyrwania. Zaleca się noszenie luźniejszej odzieży, która не uciska piercingu.


• Ograniczenia: W ciągu pierwszych kilku tygodni unikaj kąpieli w basenach, jeziorach, morzu i jacuzzi, aby zapobiec ryzyku infekcji bakteryjnych.

Ważne jest monitorowanie stanu piercingu. Lekkie zaczerwienienie i wrażliwość w pierwszych dniach są normalne, ale jeśli zauważysz nasilający się ból, obrzęk, ropną wydzielinę lub nietypowe, rozprzestrzeniające się zaczerwienienie, natychmiast skontaktuj się ze swoim piercing masterem lub lekarzem.

Możliwe ryzyka i komplikacje

Chociaż piercing dermalny jest stosunkowo bezpieczny, gdy jest wykonywany przez profesjonalistę, jak każda modyfikacja ciała, niesie ze sobą pewne ryzyko. Najczęstszą komplikacją jest odrzucenie (rejection) i migracja. Jest to proces, w którym organizm rozpoznaje biżuterię jako ciało obce i stopniowo wypycha ją w kierunku powierzchni skóry. Oznaki odrzucenia obejmują ścieńczenie skóry nad kotwicą, przesuwanie się biżuterii z pierwotnej pozycji i widoczność bazy przez skórę. Niestety, gdy proces odrzucania się rozpocznie, nie można go zatrzymać, a jedynym rozwiązaniem jest usunięcie piercingu, aby zminimalizować bliznę.

Inne ryzyka obejmują:

• Infekcje: Mogą powstać z powodu nieodpowiedniej higieny podczas zakładania lub niewłaściwej pielęgnacji.


• Blizny: Po usunięciu lub odrzuceniu, w miejscu piercingu pozostanie mała blizna. Istnieje również ryzyko powstawania blizn przerostowych lub keloidowych u osób, które mają do nich skłonność.


• Uraz fizyczny: Silne zahaczenie lub uderzenie może uszkodzić otaczającą tkankę, spowodować krwawienie, a w najgorszym przypadku całkowicie wyrwać biżuterię ze skóry.


• Nieprawidłowe wrastanie: Jeśli kotwica nie zostanie umieszczona na odpowiedniej głębokości, może być zbyt głęboko lub zbyt płytko, co zwiększa szanse na komplikacje i odrzucenie.

Usuwanie piercingu dermalnego

W przeciwieństwie do tradycyjnego piercingu, dermala nie można po prostu wyjąć. Proces usuwania musi być przeprowadzony wyłącznie przez profesjonalnego piercera lub specjalistę medycznego. Zabieg zazwyczaj obejmuje małe nacięcie skalpelem przy podstawie piercingu, aby uwolnić kotwicę, która zrosła się z tkanką. Chociaż brzmi to boleśnie, zabieg jest szybki i w razie potrzeby wykonuje się go w znieczuleniu miejscowym. Po usunięciu na miejscu pozostaje mała ranka, która z czasem zagoi się i zamieni w dyskretną bliznę.