Neuralink, firma założona przez Elona Muska w 2016 roku, ma ambitny cel implantacji technologii w ludzki mózg, która pozwoliłaby na kontrolowanie komputera lub telefonu za pomocą myśli. Ta technologia jest znana jako interfejs mózg-komputer (BCI).

Po latach eksperymentów na zwierzętach, Neuralink niedawno ogłosił implantację jednego ze swoich urządzeń w ludzki mózg. Neurotechnologia, jako dziedzina technologii, obiecuje ulgę w ludzkim cierpieniu i umożliwienie osobom niepełnosprawnym odzyskanie utraconych zdolności.

Pytanie, które się nasuwa, brzmi: czy osoby bez niepełnosprawności również przyjmą technologię, która bezpośrednio łączy się z ich mózgiem i układem nerwowym? Co może się wydarzyć w przyszłości, gdy ludzie będą mogli łączyć swoje mózgi z urządzeniami, infrastrukturą, a nawet innymi ludźmi za pomocą swego rodzaju internetu mózgu i komputera?

Teraz jest czas, aby zastanowić się nad tymi pytaniami. Stany medyczne, takie jak syndrom zamknięcia, uniemożliwiają ludziom komunikację lub poruszanie kończynami. Urządzenie Neuralink początkowo ma na celu przywrócenie tych zdolności osobom z takimi stanami poprzez kontrolę kursora komputera do komunikacji lub używanie robotycznego ramienia do jedzenia.

Długoterminowe cele firmy, przedstawione przez Muska, obejmują zdolność do przywoływania autonomicznego pojazdu za pomocą myśli. Te cele sugerują, że neurotechnologia może połączyć ludzi z różnymi systemami technologicznymi, które są obecnie w codziennym użyciu.

Interfejs mózg-komputer (BCI) wykrywa aktywność elektryczną w mózgu związaną z intencjami osoby. Na przykład, jeśli osoba chce przesunąć kursor w prawo, może wyobrazić sobie machanie ręką. Ta aktywność mózgowa jest dekodowana i przekształcana w polecenie dla kursora.

To podejście może działać z robotycznym ramieniem, światłami w inteligentnym domu, grą wideo, a nawet dronem lub robotem. BCI można uznać za uniwersalny kontroler lub, jak to określił wybitny neurobiolog profesor Rafael Yuste, iPhone'a dla mózgu.

Neurotechnologia może być inwazyjnie wszczepiana w mózg lub układ nerwowy, lub przyjmować formę technologii noszonej, takiej jak słuchawki czy kolczyki. Kontrolerzy ruchu lotniczego z zewnętrznymi słuchawkami mogą mieć monitorowane swoje mózgi, aby ostrzec ich, gdy poziom uwagi spada.

W chińskich szkołach średnich nauczyciele już wykorzystują systemy do monitorowania aktywności mózgowej uczniów. Firma Brainwave Science oferuje produkt służbom bezpieczeństwa i policji, który może śledzić aktywność mózgu podejrzanych podczas przesłuchań.

Jednak sprawy mogą pójść jeszcze dalej, ponieważ testowane są formy bezpośredniej komunikacji mózg-mózg. Zamiast dzwonić do przyjaciela lub wysyłać wiadomość, pewnego dnia będzie można komunikować się telepatycznie. Pierwsze, prymitywne formy bezpośredniej komunikacji mózg-mózg między ludźmi (a nawet między ludźmi i różnymi zwierzętami) już zostały osiągnięte.

Różne armie również interesują się potencjałem "super żołnierzy" ulepszonych neurotechnologią, ponieważ mogliby skuteczniej działać w wymagających środowiskach, takich jak obszary miejskie. Obejmowałoby to systemy broni, czujniki i monitorowanie mózgów żołnierzy w rozproszonym systemie kontroli pola bitwy. Szczególnie uderzający przykład tego podejścia pochodzi z australijskiej armii, która niedawno zaprezentowała psy roboty sterowane myślami.

Przypomina to fikcyjną cywilizację Borg z Star Treka, która była podobnym połączeniem biologii i maszyn. Obcy Borg to jednostki połączone neurotechnologią, które działają razem jako jeden byt. Konsekwencje wzajemnie połączonego systemu ludzi i maszyn umożliwionych przez neurotechnologię to coś, o czym powinniśmy zacząć myśleć, razem z wartościami, które takie społeczeństwo mogłoby mieć.

Możemy sobie wyobrazić różne scenariusze. W przyszłości możliwe jest, że osoby zarządzające krytyczną infrastrukturą w miastach mogą mieć monitorowane swoje mózgi, aby zapobiegać wypadkom. Osoby z trudnościami w poruszaniu się mogą coraz bardziej komunikować się z urządzeniami w swoim domu, włączając i wyłączając światła oraz kontrolując domowe roboty za pomocą interfejsu mózg-komputer.

W pewnym momencie osoby bez niepełnosprawności mogą również zdecydować się na odrzucenie ręcznych pilotów i zamiast tego kontrolować urządzenia swoim mózgiem. Więźniowie i przestępcy w społeczności mogą być monitorowani w czasie rzeczywistym, aby ocenić ich stan psychiczny.

Z czasem te oddzielne aplikacje mogą zacząć tworzyć wzajemne połączenia w służbie zwiększonej wydajności, korzyści komercyjnych i kontroli społecznej. Neurotechnologia może stać się kluczową infrastrukturą, która stanie się głównym interfejsem ludzkich relacji z systemami technologicznymi.

Wynika z tego, że konieczne jest myślenie o prawach człowieka i szerszych implikacjach prawnych neurotechnologii. Jednak wiele dyskusji jest dość indywidualistycznych i pomija szersze społeczne implikacje zmieniających się relacji człowieka z systemami technologicznymi.

Dlatego konieczna jest dyskusja na temat większego celu neurotechnologii, jej użycia i implikacji. Wymaga to wkładu różnych grup, takich jak eksperci od infrastruktury, projektanci, architekci, eksperci od interakcji człowiek-komputer i grupy społeczne.

Neurotechnologia prawdopodobnie będzie miała różne skutki dla społeczeństwa: w domu, w miejscu pracy, w systemie karnym i w sieciach infrastruktury.

Rozważanie nowo powstałych kwestii w tych różnych sektorach powinno pozwolić nam przewidzieć szkody i korzyści neurotechnologii. To pozwoli nam kształtować jej rozwój, aby wspierała ludzi i środowisko.

Paraafrazując Borg: opór może jednak nie być daremny.

Oryginał:
Simon Marvin
Dyrektor Instytutu Urbanistyki na Uniwersytecie w Sheffield
Allan McCay
Współpracownik akademicki Wydziału Prawa na Uniwersytecie w Sydney