Mimo że jej miejsce pracy znajduje się w Meksyku, Abril od dwóch lat mieszka w Cancún z widokiem na Karaiby. Tutaj może pływać na plaży, kiedy tylko chce, poruszać się bez samochodu, a nawet ma czas na gotowanie. Praca na Riwierze Maya, jednej z najpopularniejszych destynacji turystycznych w Ameryce Łacińskiej, paradoksalnie przyniosła jej większe oszczędności niż wydatki. Dzieje się tak przy jednoczesnej poprawie jakości życia. "Kiedy pracowałam w biurze, stres był nieustanny. Miałam bardzo mało czasu, żeby dbać o siebie. Życie tutaj jest dużo spokojniejsze. Nie muszę znosić ruchu ulicznego i żyję zdrowiej", powiedziała.
Bez względu na to, czy jest to Cancún, Medellín, Cuenca, Buenos Aires czy sam Meksyk, wszystkie te miejsca stały się ulubionymi destynacjami dla cyfrowych nomadów. Są to osoby, które pracują online z głównie turystycznych destynacji, korzystając z najlepszych cen i wielu zalet, jakie te miejsca mają do zaoferowania.
Zgodnie z Estebanem Teránem z Impaqto Coworking, przestrzeni do wspólnej pracy z biurami w Cuenca i Quito, Ekwador, cyfrowi nomadzi spędzają średnio trzy miesiące na jednej destynacji, zanim przeniosą się do innej. Swoje rzeczy przenoszą w walizce lub plecaku. Nie mają problemów z wydawaniem pieniędzy na turystykę i rozrywkę, ale starają się oszczędzać na jedzeniu. Terán uważa, że nie mają takiego samego wpływu na lokalne gospodarki jak sektor turystyki. "Ten styl życia nie jest dla każdego. Dobrze się edukują przed przyjazdem na miejsce. Zazwyczaj mają od 30 do 40 lat, już mają doświadczenie zawodowe i pracują w sektorach IT, finansów lub projektowania", powiedział dla CONNECTAS.
W tym roku Ekwador wprowadził specjalną wizę, która pozwala na legalne zamieszkanie w kraju przez dwa lata jako sposób na przyciągnięcie cyfrowych nomadów. W 2022 roku Kostaryka wprowadziła wizę, która umożliwia pracownikom zdalnym pobyt z dowodem na zagraniczne zatrudnienie. Osoby z tą wizą mogą wjeżdżać i wyjeżdżać z Kostaryki, kiedy tylko chcą. W kwestii opodatkowania są zwolnione z płacenia podatków, jeśli już zapłaciły podatek w kraju pracodawcy. Jednak osoby, które chcą skorzystać z tego systemu, muszą mieć minimalny miesięczny dochód w wysokości 3000 USD.
Meksyk i Medellín w Kolumbii również przyciągają znaczną liczbę tych wysoko płatnych profesjonalistów. Na przykład w 2022 roku Meksyk podpisał umowę z platformą Airbnb, aby wspierać turystykę w najbardziej zaniedbanych obszarach. Jednak przyjazd nomadów powoduje również napięcia, głównie z powodu wzrostu kosztów życia w tradycyjnych dzielnicach.
W Meksyku organizacje sąsiedzkie oskarżyły burmistrz Claudię Sheinbaum o oddanie miasta platformom wynajmu nieruchomości, co pogłębiło istniejący fenomen gentryfikacji. Nowi mieszkańcy z wysokimi dochodami przejmują historyczne i tradycyjne obszary, wypierając lokalnych mieszkańców z powodu wzrostu kosztów wynajmu i jedzenia.
Po tych krytykach Sheinbaum zbadała, co inne miasta na całym świecie zrobiły, aby złagodzić takie wpływy. Choć jej urzędnicy twierdzą, że wszystkie internetowe krytyki są tylko anegdotyczne i niepoparte liczbami, obecnie badają sytuację w miastach takich jak Barcelona, gdzie gospodarze Airbnb muszą uzyskać specjalne pozwolenie na wynajem lub ryzykują zapłatę grzywny, aby ograniczyć ten fenomen.
W bardziej pozytywnym tonie Enrique Soto, akademik ze Szkoły Architektury Narodowego Autonomicznego Uniwersytetu Meksyku, wyjaśnia, że przyciągnięcie 5% potencjału rynku amerykańskich cyfrowych nomadów przyniosłoby 3,72 miliona USD do gospodarki. Jednak zaznacza, że muszą zostać opracowane specjalne przepisy, aby zapewnić, że pierwotni mieszkańcy nie zostaną wypchnięci. "Polityki publiczne, które wykorzystują część dochodów z wyższych zysków kapitałowych z nieruchomości do reinwestycji w poprawę infrastruktury miejskiej, muszą zostać wdrożone", powiedział dla CONNECTAS.
Przyjazd wysoko płatnych turystów i nomadów do Medellínu, który wpływa na ceny, sprawił, że sytuacja z optymistycznej przeszła w niepokojącą. Sandra Arboleda, która wynajmuje swoje mieszkanie w "mieście wiecznej wiosny" poprzez Airbnb, szacuje, że 30% jej gości to cyfrowi nomadzi z Europy. Jednak również gościła Kolumbijczyków, którzy szukali medeliińskiego klimatu i rozrywki, aby tam chwilę popracować.
"To miasto generalnie oferuje wiele możliwości", wyjaśniła Arboleda. Rzeczywiście, Medellín wyróżnia się na stronach, które nomadzi wykorzystują do szukania informacji i dzielenia się doświadczeniami. "Jeśli chcesz żyć niskim kosztem, cieszyć się pięknymi dziewczynami, przyjemnym klimatem i tanimi rozrywkami, Medellín jest miejscem dla ciebie", napisał jeden nomad po angielsku na stronie internetowej Nomad List. Ta strona internetowa ocenia najlepsze miejsca do życia w Ameryce Łacińskiej dla cyfrowych nomadów. Meksyk jest na pierwszym miejscu, Buenos Aires na drugim, a Medellín na trzecim miejscu. Jednak punkty zostały odjęte temu ostatniemu z powodu słabej jakości internetu i problemów bezpieczeństwa.
María Bibiana Botero, dyrektor wykonawcza think tanku Proantioquia z siedzibą w Medellín, powiedziała dla W Radio: "Gdyby Medellín był krajem, miałby największy udział cyfrowych nomadów na świecie (w stosunku do swojej populacji)." Dane z Nomad List potwierdzają to twierdzenie. Według tej strony internetowej, w momencie pisania, Medellín ma 6400 nomadów miesięcznie, co jest bardzo zbliżone do liczby w gęsto zaludnionym Meksyku (7400 miesięcznie) i Barcelonie (6950 miesięcznie).
Jednak optymizm Proantioquii kontrastuje z obawami organizacji społecznych i aktywistów. Nawet burmistrz Daniel Quintero na Twitterze skrytykował ten fenomen: "Ceny nieruchomości są droższe w Medellín z powodu mniejszego bezrobocia: osiągnęło jednocyfrowe wartości, a więcej młodych ludzi szuka niezależności. [Także] turystyka i cyfrowi nomadzi twierdzą, że Medellín to trzecie najlepsze miasto do odwiedzenia."
Na ulicach Medellínu pojawiły się również plakaty przeciwko gentryfikacji w tradycyjnych dzielnicach średniej i wyższej klasy średniej, takich jak El Poblado. W wideo opublikowanym na Twitterze Ana María Valle, aktywistka przeciwko temu zjawisku, twierdzi, że "Airbnb wpływa na ceny wynajmu. Struktura społeczna dzielnic takich jak El Centro, El Poblado, Laureles i Belén się rozpada, ponieważ nie ma sąsiadów, z którymi można budować przyszłość."
Valle wyjaśnia, że lokalna ludność nie może konkurować z tymi zarobkami w dolarach. "Stopniowo tracimy przestrzenie: dostęp do restauracji, przestrzeni publicznych, podstawowych potrzeb i innych", powiedziała. Dla tej aktywistki podjęcie działań jest niezbędne. Daje przykład krajów takich jak Portugalia, która pozbyła się wizy, która pozwalała obcokrajowcom na zamieszkanie i zakup nieruchomości.
Ale jakie działania mogą rzeczywiście podjąć lokalne i krajowe rządy? Ponieważ istnieje delikatna równowaga między korzyściami, głównie z napływu obcej waluty, a problemami, takimi jak wypychanie tradycyjnych mieszkańców i późniejsza utrata ich tożsamości, co jest często trudne do odzyskania, jest to złożone pytanie, na które trzeba odpowiedzieć.
Eksperci twierdzą, że jednym z rozwiązań byłoby zainwestowanie znacznej części środków uzyskanych od cyfrowych nomadów w rozwiązania mieszkaniowe z wpływem społecznym. Według Enrique Soto, to przyniosłoby większą sprawiedliwość miejską, ponieważ wiele dzielnic, które obecnie mają wysoką wartość, zyskało ją pierwotnie dzięki publicznym inwestycjom. W każdym razie te rozwiązania są niezbędne, ponieważ wzrost krajowego lub międzynarodowego zdalnego zatrudnienia nie wydaje się, że wkrótce się skończy.