Dorośli, którzy nieprzerwanie grali w zorganizowane sporty w młodości, mają mniej objawów lęku i depresji w porównaniu do tych, którzy nigdy nie grali lub przestali, wynika z nowych badań.

Ci, którzy przestali uprawiać sport, mieli gorsze zdrowie psychiczne niż ci, którzy nigdy nie grali.

Znacznie więcej osób rezygnuje ze sportu w młodości niż gra nieprzerwanie do 18. roku życia, powiedział Chris Knoester, główny autor badania i profesor socjologii na Uniwersytecie Stanowym Ohio.

„Jeśli uprawiasz sport i nadal grasz, jest to pozytywne dla twojego zdrowia psychicznego, ale jeśli przestaniesz, wydaje się to negatywne – a większość dzieci przestaje,” powiedział Knoester.

Badanie opublikowane dziś (26 czerwca 2024 r.) w czasopiśmie Sociology of Sport Journal wykazało, że większość osób rezygnuje ze sportu, ponieważ nie sprawia im już przyjemności lub czują, że nie są wystarczająco dobrzy. To sugeruje sposoby na poprawę programów sportowych dla młodzieży, powiedziała główna autorka badania Laura Upenieks, adiunkt socjologii na Uniwersytecie Baylora.

„Nasze wyniki dotyczące powodów, dla których dzieci rezygnują z zorganizowanych sportów, sugerują, że obecna sytuacja nie jest idealna dla wszystkich i że bariery uczestnictwa wymagają większej uwagi,” powiedziała Upenieks.

Badanie wykorzystało dane z National Sports and Society Survey, przeprowadzonego w latach 2018 i 2019 na Uniwersytecie Stanowym Ohio. Objęło próbkę 3931 dorosłych z całego kraju, którzy odpowiadali na pytania dotyczące ich udziału w sporcie jako dzieci oraz ich obecnych objawów lęku i depresji.

Wyniki pokazały, że 35% uczestników nigdy nie grało w zorganizowane sporty, 41% uczestniczyło i przestało, a 24% uczestniczyło nieprzerwanie do 18. roku życia.

Ci, którzy nieprzerwanie uczestniczyli w zorganizowanych sportach w okresie dorastania, zgłaszali mniej objawów depresji i lęku niż inni.

Ci, którzy zrezygnowali, mieli najgorszy profil zdrowia psychicznego, podczas gdy ci, którzy nigdy nie grali, byli gdzieś pośrodku.

Knoester podkreślił, że większość uczestników nie miała klinicznych poziomów depresji lub lęku i że różnice między trzema grupami były stosunkowo małe. Jednak te różnice były istotne.

Zdecydowanie najczęstszym powodem rezygnacji był „brak zabawy”, co wskazało prawie połowa respondentów (45%). Następnym najczęstszym powodem było poczucie, że nie są wystarczająco dobrymi graczami (31%). Inne powody rezygnacji obejmowały chęć skupienia się na ocenach (16%), problemy zdrowotne lub kontuzje (16%), brak możliwości finansowych na sport (16%), problemy z członkami zespołu (15%) i zainteresowanie innymi klubami i zajęciami (14%).

Interesujące jest to, że 8% respondentów powiedziało, że zrezygnowali, ponieważ byli zastraszani przez trenera.

Chociaż rezygnacja ze sportu była związana z gorszym zdrowiem psychicznym, „nie wszystkie powody rezygnacji miały takie same skutki,” powiedziała Upenieks.

Przyczyny interpersonalne rezygnacji – w tym brak zabawy, konflikty z członkami zespołu i zastraszanie przez trenera – były związane z objawami depresji i lęku w dorosłości.

Ci, którzy nie mogli sobie pozwolić na sport i sprzęt sportowy, również wykazywali gorsze zdrowie psychiczne.

Jednak ci, którzy zrezygnowali, aby skupić się na ocenach, wykazywali faktycznie mniej objawów depresji, wynika z badania.

„Priorytetowanie edukacji przewiduje lepsze zdrowie psychiczne w dorosłym życiu,” powiedział Knoester.

Wiele wcześniejszych badań skupiało się na wpływie uprawiania sportu – lub jego braku – na wyniki w dorosłości. Ale to badanie jest jednym z pierwszych, które bada, co dzieje się, gdy młodzi ludzie przestają uprawiać sport, powiedział Knoester, i pokazuje, że wytrwałość w grze jest ważnym zagadnieniem.

„Niestety, to nie jest prosta historia o tym, że uprawianie sportu jest dobre dla dzieci,” powiedział. „Jest to skomplikowane przez to, czy dzieci nadal uprawiają sport i z jakich powodów kontynuują lub rezygnują.”

Łatwo zrozumieć, dlaczego sport może być dobry dla tych, którzy grają do dorosłości, powiedziała Upenieks.

„Im dłużej młodzi ludzie są narażeni na pozytywne i zachęcające środowisko sportowe, tym bardziej prawdopodobne jest, że rozwiną nawyki przyczyniające się do długoterminowego dobrostanu psychicznego, takie jak regularne ćwiczenia i praca zespołowa,” powiedziała.

Fakt, że tak wiele dzieci rezygnuje, pokazuje, że zorganizowane sporty często nie zapewniają pozytywnego środowiska. Ale istnieją kroki, które dorośli mogą podjąć, aby poprawić to środowisko.

Na początek sporty powinny być bezpieczne dla dzieci. Fakt, że 8% respondentów powiedziało, że byli zastraszani przez trenera, jest szczególnie alarmujący, powiedzieli badacze.

Oraz odkrycie, że prawie połowa dzieci zrezygnowała, ponieważ nie miała zabawy, a około jedna trzecia zrezygnowała, ponieważ czuli, że nie są wystarczająco dobrzy, powinno być również sygnałem alarmowym, powiedział Knoester.

„Musimy poprawić programy sportowe dla młodzieży, aby wspierały pozytywne doświadczenia dla wszystkich i uczyniły je bardziej przyjemnymi,” powiedział.

Chociaż wygrywanie jest częścią sportu, może być tak, że dorośli nadmiernie podkreślają ten aspekt i psują doświadczenie wielu młodym ludziom.

„Większość dzieci chce się bawić ze swoimi przyjaciółmi i wspierać się nawzajem,” powiedziała Upenieks. „Nie wszystko musi być poważne.”

Knoester dodał: „Nasze wyniki sugerują, że zabieranie zabawy i sprawianie, że dzieci czują się niewystarczająco dobre, może mieć kaskadowe efekty w postaci podważania pewności siebie i poczucia własnej wartości, co może przełożyć się na dorosłość.”

Źródło: Ohio State University