Planowanie urbanistyczne i sposób organizacji dzielnic miejskich mają dalekosiężne konsekwencje dla zdrowia mieszkańców, w tym ich aktywności fizycznej. Najnowsze badania, które zebrały dane zebrane przez ponad dziesięć lat, podkreślają znaczenie tzw. chodliwych osiedli, gdzie gęstość zaludnienia, dostępność usług i jakość infrastruktury transportowej są dostosowane do potrzeb pieszych.

Jak projektowanie urbanistyczne wspiera chodzenie

Wyniki badania przeprowadzonego na próbce ponad 11 000 bliźniaków wykazały, że każde zwiększenie chodliwości osiedla o 1% prowadzi do wzrostu czasu spędzonego na chodzeniu o 0,42%. W praktyce oznacza to, że znaczna poprawa chodliwości może skutkować dodatkowymi 19 minutami chodzenia tygodniowo na mieszkańca, co stanowi ważny krok w walce z rosnącym siedzącym trybem życia.

Szef badania, profesor Glen Duncan z Uniwersytetu Waszyngtońskiego, podkreśla, że prosta zmiana, jak zachęcanie do chodzenia, może przynieść wielkie korzyści dla zdrowia publicznego. "Nie musimy inwestować w drogie programy ani skomplikowane technologie, aby zwiększyć poziom aktywności fizycznej w populacji. Wystarczy stworzyć środowisko, które zachęca ludzi do chodzenia," powiedział Duncan.

Co sprawia, że osiedle jest odpowiednie do chodzenia?

Chodliwość osiedla zależy od kombinacji czynników, takich jak gęstość zaludnienia, dostępność usług i połączenia infrastruktury drogowej. Chodliwe osiedla mają lepszy dostęp do sklepów, parków, restauracji i transportu publicznego, co dodatkowo motywuje mieszkańców do korzystania z własnych nóg jako podstawowego środka transportu. Z drugiej strony, przedmieścia i obszary wiejskie, w których dominują samochody, mają znacznie niższy poziom chodliwości.

Przykładem chodliwej dzielnicy jest Capitol Hill w Seattle, który obfituje w restauracje, sklepy i atrakcje kulturalne, z doskonale rozwiniętą siecią transportu publicznego. Taka infrastruktura zmniejsza potrzebę korzystania z samochodu i umożliwia mieszkańcom prowadzenie bardziej aktywnego stylu życia.

Powiązanie chodzenia z transportem publicznym

Analiza danych wykazała, że życie w chodliwej dzielnicy zwiększa prawdopodobieństwo korzystania z transportu publicznego. Choć tylko niewielka liczba uczestników badania korzystała z transportu publicznego, ci, którzy mieszkali na chodliwych obszarach, mieli o 32% mniejsze prawdopodobieństwo, że w ogóle nie korzystają z transportu publicznego. To powiązanie wskazuje na synergiczny efekt między chodzeniem a korzystaniem z bardziej ekologicznych form mobilności.

Chodzenie jako narzędzie zdrowia publicznego

Jednym z najważniejszych wniosków z badania jest to, że chodzenie nie wymaga drogiego sprzętu ani specjalnych przygotowań. Chodzenie to naturalna i dostępna aktywność, która pomaga w spełnianiu zaleceń dotyczących 150 minut tygodniowej aktywności fizycznej. Jednocześnie zmniejsza ryzyko przewlekłych chorób, takich jak cukrzyca, choroby sercowo-naczyniowe i otyłość.

"Chodzenie to uniwersalna aktywność, która nie zna ograniczeń. Bez względu na wiek, możliwości finansowe czy poziom sprawności fizycznej, każdy może chodzić i poprawić swoje zdrowie," podkreślił Duncan.

Dodatkowe korzyści chodliwych dzielnic

Oprócz poprawy zdrowia fizycznego, chodliwe dzielnice mają również pozytywny wpływ na zdrowie psychiczne. Czas spędzony na świeżym powietrzu, interakcja z otoczeniem oraz zmniejszenie stresu związanego z korkami drogowymi to tylko niektóre z dodatkowych korzyści, które takie osiedla oferują. Mieszkańcy chodliwych dzielnic częściej uczestniczą w aktywnościach społecznych, co dodatkowo wzmacnia społeczność i poprawia jakość życia.

Wnioski z badania

Badanie, które zgromadziło naukowców z kilku prestiżowych uniwersytetów, w tym Waszyngtonu, Południowej Kalifornii i Columbia, dostarcza przekonujących dowodów na znaczenie chodliwych osiedli dla zdrowia i dobrobytu mieszkańców. Długoterminowe rozwiązania urbanistyczne, które uwzględniają chodliwość, powinny stać się priorytetem w planowaniu miast, nie tylko ze względu na korzyści zdrowotne, ale także z powodu tworzenia bardziej zrównoważonych i przyjemniejszych miejsc do życia.