Prevod teksta je spreman. Napravio sam detaljan prijevod, uključujući svaki HTML tag i svako slovo, prema vašim uputama.

In the heart of central Istria, in the small town of Pićan Accommodation in Pićan, a new "bench with a story" has been placed – a *škanj sa štorijon* that revives the centuries-old legend of St. Nicefor and the *trnoplesari* in a modern, interactive, and visually playful way. The project is implemented by the Tourist Board of Central Istria, with a clear ambition to transform the authentic traditions, language, and customs of this region into an on-site experience: to sit, rest, read, and recognize the place through the story that has given it meaning and identity for centuries.

A new point on the map of "talking benches" in central Istria

The *škanj sa štorijon* in Pićan Accommodation in Pićan is the third "talking" bench of this type in central Istria, after the first two were placed in Tinjan and Gračišće. In Tinjan, visitors get to know the mythical story of Jure Grando from Kringa, while in Gračišće the bench's theme is the legend of infertile women near the church of St. Mary on the Square and folk customs related to the Assumption of Mary. The Pićan bench "tells" the most famous local story – that of St. Nicefor and the origin of the term "trnoplesari" – and thereby connects three municipalities into a harmonious narrative arc of central Istria.

What is a "škanj sa štorijon" and why does it attract attention

The name of the project is deliberately written in the local idiom: *škanj* is a bench, and *štorija* is a story. The benches are designed as small, functional interpretive points in the space – aesthetically recognizable and accessible – because they are shaped like an open book. Such a form invites reading and taking photos, but above all, it encourages immersion in the narrative that takes place at that location. The typography is legible, the texts are concise and rhythmic, and the graphic motifs subtly refer to the key elements of the legend: the path, the spring, the temptation, and repentance. In Pićan Accommodation in Pićan, this means an encounter with several striking images that generations have recognized as part of their own landscape and memory.

The legendary Nicefor: two traditions, one patron

For centuries, Pićan Accommodation in Pićan has been proud of its patron, St. Nicefor. Oral tradition and written records distinguish two figures of the same name: a martyr from the early Christian era and a bishop who, according to a part of the tradition, resided in Pićan and performed miracles. It is precisely Bishop Nicefor who is at the center of the story about the *trnoplesari*: when the locals, seduced by slander, reported him to the church authorities, he decided to travel to defend his honor. On the way, the legend says, he opened a spring with a blow of his staff for his thirsty retinue, while he was accompanied on parts of the journey by a humble donkey and – in some versions – even an obedient wolf who "took over" the burden after the donkey disappeared. The story is full of symbolism: water as a sign of grace, the journey as a test of faith, and slander as a trial for the community.

How the name "trnoplesari" came about

In the conclusion of the legend, the saint, who had endured injustice and temptation, addresses the slanderers: "that they dance barefoot on thorns," until they repent. According to oral explanation, the nickname for the people of Pićan – *trnoplesari* – arose from this curse. It is not an insult but a cultural symbol that reminds the community that it recognizes the harm of slander, but also the power of repentance. Such nicknames are common in Istria; behind a short word lie layers of history, faith, humor, and a lesson. The Pićan bench with a story holds all this together: language, memory, and place.

The Pićan diocese, bell tower, and heritage that shapes identity

The legend of St. Nicefor is anchored in the real historical framework of Pićan. The town was the seat of the Pićan diocese for centuries, and today's sacred ensemble – the parish church of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary, the former cathedral, and the slender white bell tower – forms a recognizable panorama. The bell tower, about 48 meters high, is one of the tallest in Istria, and its vertical still dominates the hilly landscape today. Valuable objects are kept in the parish premises, from liturgical vessels to textile treasures, which testify to the long continuity of church and artistic tradition. The legacy of the diocese is not just church history – it influences the image of the place, the way the people of Pićan talk about themselves, and how travelers perceive them.

Creative realization: how a legend became a contemporary interpretation

The aesthetic and performance solution for the benches in the "Škanj sa štorijon" project is signed by the Rovinj-based Studio Tumpić/Prenc, a multiple award-winner for original visual identities and campaigns. In Pićan, their idea was translated into durable materials, clear typography, and measured graphic details, with an emphasis on outdoor readability and a lasting impression. The concept encourages staying at the location: the bench is both a place to rest and a "platform" for getting to know the story, so visitors don't just stay for a few seconds, but naturally read and observe the space around them. The design is integrated into the environment, without being imposing, respecting the scale of the old town core and the rhythm of everyday life.

Language, identity, and tourism: why it's important to preserve *štorije*

*Štorije* are not decoration but the core of identity. Through them, names, nicknames, sayings, and also the moral frameworks of the community are transmitted: what is just, what is shameful, how justification is earned. In central Istria, "talking benches" turn these layers into a readable experience: the visitor doesn't just get data, but enters a narrative that guides them through the place. In Pićan Accommodation in Pićan, this means an encounter with St. Nicefor and the *trnoplesari*, in Tinjan Accommodation in Tinjan it is an encounter with the Kringa myth, and in Gračišće Accommodation in Gračišće with the legend of women's vows and hope.

Support for growth: investment from the Fund for Tourism Underdeveloped Areas

The development of the "talking benches" network has been strengthened by the support of the Croatian National Tourist Board through the Fund for Tourism Underdeveloped Areas and the Continent. The dedicated funds enabled the creation and installation of the first benches, as well as a broader interpretive framework that includes text preparation, design adaptation to individual locations, and communication activities. Such funding encourages destinations in the continental and less touristy areas to develop recognizable and long-lasting content – content that nurtures identity and at the same time raises the visibility of central Istria on the tourist map.

From Tinjan to Gračišće, and then to Pićan: how "talking benches" connect destinations

The first bench in Tinjan Accommodation in Tinjan is located next to the *Županski stol* and is thematically based on the Kringa legend of Jure Grando – a story that has long crossed local borders. In Gračišće Accommodation in Gračišće, the bench is placed at the beginning of the St. Simon Trail and deals with the legend of infertile women and the Assumption of Mary, recalling the power of vows and piety in Istrian tradition. The Pićan bench closes the narrative triangle and "takes the floor" about St. Nicefor and the nickname *trnoplesari*, giving the visit continuity and meaning: you naturally transition from one story to another, and the space between them is filled with the smells, sights, and sounds of central Istria.

Traces of the legend in the landscape: springs, paths, portals

Around Pićan and in neighboring places, the motifs from the legend are tangible. Educational boards on the interpretive trails remind of the Spring of St. Nicefor on the St. Roch trail, to which – according to legend – a blow of his staff "gave" its abundance. Viewpoints open up to the valleys through which the path to Aquileia or Rome passed, and stone portals and *kalete* in the old town core tell of the continuity of life in the shadow of the diocese. These micro-locations provide context: the legend is not read in isolation, but as a ring of meaning that envelops the space where traces of the past, both sacred and secular, are found.

Was Nicefor a martyr or a bishop? Two traditions, one memory

In literature and tradition, two stories about Nicefor persistently intertwine. One connects him with the early Christian era and Emperor Constantine the Great, the other places him in the 6th century and sees him as the bishop of Pićan. The duality does not diminish the value, but rather explains the richness of the polyphony of motifs. Hence the diversity: a spring that arises from a blow of a staff, a journey to Aquileia, a curse on slanderers, and even a beast that, after doing harm, becomes obedient and carries the saint. The bench in Pićan reduces this broader context to the most important scenes and interprets them clearly and unobtrusively.

Tourist interpretation that respects the sanctity of the place

Introducing legends into the tourist offer is sensitive: it's easy to turn it into a trivial or purely "selfie" experience. Here, the approach is measured. The texts are short but precise; the graphics are polished but do not overpower the content; the location of the bench is chosen so as not to disrupt the daily life of the place, and yet to be an invitation for a short walk. Such a design does not "sell" sanctity, but interprets it – which is especially important in Pićan Accommodation in Pićan, the former seat of the diocese with a long continuity of liturgical and cultural practice.

Istria as a living stage: programs, walks, experiences

In recent years, central Istria has been systematically transforming its heritage into programs: from interpretive tours and costumed walks to theatrical episodes that perform the motifs of the Nicefor story or life in the old town cores. Itineraries are created that last all year round, not just during the summer season. The *škanj sa štorijon* logically fits in – it networks three municipalities, encourages schools and associations to tell stories, and opens up space for hosts who offer accommodation near the legendary locations: Accommodation in Pićan, Accommodation in Gračišće, Accommodation in Tinjan.

Practical guidelines for visiting Pićan and its surroundings

Pićan Accommodation in Pićan is most often reached from the direction of Pazin, on a road that climbs to the hill on which the old town core lies. Parking lots are on the edge of the core; from there, it's a short and easy walk to the parish church, bell tower, and viewpoints. For a visit to the bench with a story, comfortable shoes, a bottle of water on warm days, and a little patience are recommended to read the story in its entirety. Other thematic points are nearby: the St. Roch Trail with stations dedicated to local legends, educational boards about springs and customs, and stone portals that "remember" centuries.

Double value: an experience for visitors, pride for the community

For the local community, the new bench is not just an element of urban equipment, but a confirmation that heritage is important and that it is being thoughtfully invested in. For visitors, it is a signal that they are in a place where stories are preserved and passed on in a way that is appropriate for the time we live in. This creates a circle of benefits: it strengthens identity and a sense of belonging, while at the same time encouraging the development of year-round experiential tourism in the interior of Istria. Small, carefully selected interventions – such as "talking benches" – are often more effective than large-scale interventions, because they arise from a local story and are therefore easy to remember.

Accommodation and useful links for planning your stay

For all those planning an overnight stay in central Istria or wanting to extend their stay, accommodation options are available related to the locations in the text: Accommodation in Pićan, Accommodation in Gračišće, and Accommodation in Tinjan. The links lead to a central place where hosts' offers are collected, with notes on the distance from the "talking benches" and nearby amenities.

Preserving heritage through design and story

The "Škanj sa štorijon" in Pićan Accommodation in Pićan shows how an oral tradition can be transformed into clear and accessible content on the ground, without losing depth and symbolism. When a simple form (a bench) is connected with thoughtful storytelling and a visual language that respects the space, an interpretive point is created that is easily remembered. Multiplied in several places, such an approach builds recognition for the entire area: the landscape is read, tradition is passed on, and the local identity remains visible and audible.

Help with planning your stay: Accommodation in Pićan | Accommodation in Gračišće | Accommodation in Tinjan

Im Herzen Zentralistriens, in der kleinen Stadt Pićan Unterkunft in Pićan, wurde eine neue „Bank mit Geschichte“ aufgestellt – ein *škanj sa štorijon*, der die jahrhundertealte Legende des heiligen Nicefor und der *trnoplesari* auf moderne, interaktive und visuell spielerische Weise zum Leben erweckt. Das Projekt wird vom Tourismusverband Zentralistrien mit dem klaren Ziel durchgeführt, die authentischen Traditionen, die Sprache und die Bräuche dieser Region in ein Erlebnis vor Ort zu verwandeln: sich hinzusetzen, auszuruhen, zu lesen und den Ort durch die Geschichte zu erkennen, die ihm seit Jahrhunderten Sinn und Identität verleiht.

Ein neuer Punkt auf der Landkarte der „sprechenden Bänke“ Zentralistriens

Der *škanj sa štorijon* in Pićan Unterkunft in Pićan ist die dritte „sprechende“ Bank dieser Art in Zentralistrien, nachdem die ersten beiden in Tinjan und Gračišće aufgestellt wurden. In Tinjan lernen die Besucher die mythische Geschichte von Jure Grando aus Kringa kennen, während in Gračišće das Thema der Bank die Legende über unfruchtbare Frauen bei der Kirche der Heiligen Maria auf dem Platz und die mit der Großen Gospa verbundenen Volksbräuche ist. Die Pićan-Bank „erzählt“ die bekannteste lokale *štorija* – die über den heiligen Nicefor und die Entstehung des Ausdrucks *trnoplesari* – und verbindet so drei Gemeinden zu einem harmonischen Erzählbogen Zentralistriens.

Was ist ein „škanj sa štorijon“ und warum zieht er Aufmerksamkeit auf sich

Der Name des Projekts wurde bewusst im lokalen Idiom verfasst: *škanj* ist die Bank und *štorija* die Geschichte. Die Bänke sind als kleine, funktionale Interpretationspunkte im Raum konzipiert – ästhetisch erkennbar und zugänglich –, da sie wie ein offenes Buch geformt sind. Eine solche Form lädt zum Lesen und Fotografieren ein, vor allem aber zum Eintauchen in die Geschichte, die sich an diesem Ort abspielt. Die Typografie ist gut lesbar, die Texte sind prägnant und rhythmisch, und die grafischen Motive weisen diskret auf die Schlüsselelemente der Legende hin: den Weg, die Quelle, die Versuchung und die Buße. In Pićan Unterkunft in Pićan bedeutet dies eine Begegnung mit mehreren markanten Bildern, die Generationen als Teil ihrer eigenen Landschaft und ihres Gedächtnisses erkannt haben.

Der legendäre Nicefor: zwei Traditionen, ein Schutzpatron

Pićan Unterkunft in Pićan ist seit Jahrhunderten stolz auf seinen Schutzpatron, den heiligen Nicefor. Mündliche Überlieferung und schriftliche Aufzeichnungen unterscheiden zwei Personen desselben Namens: einen Märtyrer aus der frühchristlichen Zeit und einen Bischof, der der Überlieferung zufolge in Pićan residierte und Wunder vollbrachte. Genau dieser Bischof Nicefor ist das Zentrum der Geschichte über die *trnoplesari*: Als die Einheimischen, verführt durch Verleumdungen, ihn der kirchlichen Obrigkeit anzeigten, beschloss er zu reisen, um seine Ehre zu verteidigen. Auf dem Weg, so die Überlieferung, öffnete er mit einem Schlag seines Stabes eine Quelle für seine durstige Begleitung, während er auf den Strecken von einem bescheidenen Esel und – in einigen Versionen – sogar einem gehorsamen Wolf begleitet wurde, der die Last „übernahm“, nachdem der Esel verschwunden war. Die Geschichte ist voller Symbolik: Wasser als Zeichen der Gnade, der Weg als Glaubensprüfung und Verleumdung als Prüfung der Gemeinschaft.

Wie der Name „trnoplesari“ entstand

Am Ende der Legende wendet sich der Heilige, der Ungerechtigkeit und Versuchung durchgemacht hat, an die Verleumder: „dass sie barfuß auf Dornen tanzen“, bis sie Buße tun. Laut mündlicher Erklärung entstand aus diesem Fluch der Spitzname für die Einwohner von Pićan – *trnoplesari*. Es handelt sich nicht um einen Spottnamen, sondern um ein kulturelles Symbol, das die Gemeinschaft daran erinnert, dass sie den Schaden von Verleumdung, aber auch die Macht der Buße erkennt. In Istrien sind solche Spitznamen häufig; hinter einem kurzen Wort verbergen sich Schichten von Geschichte, Glauben, Humor und Lehre. Die Pićan-Bank mit Geschichte hält genau das zusammen: Sprache, Erinnerung und Ort.

Die Diözese Pićan, der Glockenturm und das Erbe, das die Identität prägt

Die Legende des heiligen Nicefor ist im realen historischen Rahmen von Pićan verankert. Die Kleinstadt war jahrhundertelang der Sitz der Diözese Pićan, und das heutige sakrale Ensemble – die Pfarrkirche Mariä Verkündigung, die ehemalige Kathedrale, und der schlanke weiße Glockenturm – bildet ein erkennbares Panorama. Der Glockenturm, der etwa 48 Meter hoch ist, zählt zu den höchsten in Istrien, und seine Vertikale dominiert noch heute die hügelige Landschaft. In den Pfarrräumen werden wertvolle Gegenstände aufbewahrt, von liturgischem Geschirr bis zu textilen Kostbarkeiten, die von der langen Kontinuität der kirchlichen und künstlerischen Tradition zeugen. Das Erbe der Diözese ist nicht nur Kirchengeschichte – es beeinflusst das Image des Ortes, die Art und Weise, wie die Einwohner von Pićan über sich selbst sprechen und wie Reisende sie wahrnehmen.

Kreative Umsetzung: Wie die Legende zu einer modernen Interpretation wurde

Die ästhetische und Ausführungslösung für die Bänke im Projekt „Škanj sa štorijon“ stammt vom Rovinjer Studio Tumpić/Prenc, das mehrfach für originelle visuelle Identitäten und Kampagnen ausgezeichnet wurde. In Pićan wurde ihre Idee in langlebige Materialien, eine klare Typografie und abgemessene grafische Details umgesetzt, mit dem Schwerpunkt auf Lesbarkeit im Freien und einem bleibenden Eindruck. Das Konzept ermutigt zum Verweilen am Ort: Die Bank ist gleichzeitig ein Ort zum Ausruhen und eine „Grundlage“ zum Kennenlernen der Geschichte, sodass sich der Besucher nicht nur für wenige Sekunden aufhält, sondern ganz natürlich liest und den Raum um sich herum beobachtet. Das Design fügt sich in die Umgebung ein, ohne sich aufzudrängen, und respektiert die Skala des Altstadtkerns und den Rhythmus des Alltags.

Sprache, Identität und Tourismus: Warum es wichtig ist, *štorije* zu bewahren

*Štorije* sind keine Dekoration, sondern der Kern der Identität. Durch sie werden Namen, Spitznamen, Redewendungen, aber auch die moralischen Rahmenbedingungen der Gemeinschaft vermittelt: was gerecht ist, was schändlich ist, wie man Rechtfertigung erlangt. In Zentralistrien verwandeln „sprechende Bänke“ diese Schichten in ein lesbares Erlebnis: Der Besucher erhält nicht nur Daten, sondern taucht in eine Erzählung ein, die ihn durch den Ort führt. In Pićan Unterkunft in Pićan bedeutet dies eine Begegnung mit dem heiligen Nicefor und den *trnoplesari*, in Tinjan Unterkunft in Tinjan ist es eine Begegnung mit dem Kringa-Mythos und in Gračišće Unterkunft in Gračišće mit der Legende über die Gelübde der Frauen und die Hoffnung.

Unterstützung für das Wachstum: Investition aus dem Fonds für touristisch unterentwickelte Gebiete

Die Entwicklung des Netzwerks der „sprechenden Bänke“ wurde durch die Unterstützung des Kroatischen Tourismusverbands durch den Fonds für touristisch unterentwickelte Gebiete und das Festland gestärkt. Die zweckgebundenen Mittel ermöglichten die Herstellung und Aufstellung der ersten Bänke sowie einen breiteren Interpretationsrahmen, der die Vorbereitung von Texten, die Anpassung des Designs an die einzelnen Standorte und Kommunikationsaktivitäten umfasst. Eine solche Finanzierung ermutigt Destinationen in kontinentalen und weniger touristisch exponierten Gebieten, erkennbare Inhalte mit langer Lebensdauer zu entwickeln – Inhalte, die die Identität pflegen und gleichzeitig die Sichtbarkeit Zentralistriens auf der touristischen Landkarte erhöhen.

Von Tinjan nach Gračišće, und dann nach Pićan: Wie „sprechende Bänke“ Destinationen verbinden

Die erste Bank in Tinjan Unterkunft in Tinjan befindet sich neben dem *Županski stol* und stützt sich thematisch auf die Kringa-Legende von Jure Grando – eine Geschichte, die längst die lokalen Grenzen überschritten hat. In Gračišće Unterkunft in Gračišće wurde die Bank am Anfang des Heiligen-Šimun-Weges aufgestellt und befasst sich mit der Legende über die unfruchtbaren Frauen und die Große Gospa, die an die Kraft der Gelübde und die Frömmigkeit in der istrischen Tradition erinnert. Die Pićan-Bank schließt das Erzähldreieck und „übernimmt das Wort“ über den heiligen Nicefor und den Spitznamen *trnoplesari*, was dem Besuch Kontinuität und Sinn verleiht: Man wechselt auf natürliche Weise von einer Geschichte zur nächsten, und der Raum dazwischen wird von den Düften, Blicken und Klängen Zentralistriens erfüllt.

Spuren der Legende im Raum: Quellen, Wege, Portale

Um Pićan und in den Nachbarorten sind die Motive aus der Legende greifbar. Lehrtafeln auf den Interpretationswegen erinnern an die Quelle des heiligen Nicefor auf dem Weg des heiligen Rochus, dem – der Überlieferung zufolge – ein Schlag seines Stabes seine Fülle „gab“. Aussichtspunkte öffnen sich zu den Tälern, durch die der Weg nach Aquileia oder Rom führte, und steinerne Portale und *kalete* im Altstadtkern erzählen von der Kontinuität des Lebens im Schatten der Diözese. Diese Mikrolokationen geben Kontext: Die Legende wird nicht isoliert gelesen, sondern als ein Bedeutungsring, der den Raum umgibt, in dem sich Spuren der Vergangenheit, sowohl sakraler als auch weltlicher Art, befinden.

War Nicefor ein Märtyrer oder ein Bischof? Zwei Traditionen, eine Erinnerung

In Literatur und Überlieferung verflechten sich hartnäckig zwei Geschichten über Nicefor. Eine verbindet ihn mit der frühchristlichen Epoche und Kaiser Konstantin dem Großen, die andere verortet ihn im 6. Jahrhundert und sieht ihn als Bischof von Pićan. Die Dualität mindert nicht den Wert, sondern erklärt den Reichtum der Polyphonie der Motive. Daher die Vielfalt: eine Quelle, die aus einem Schlag eines Stabes entsteht, ein Weg nach Aquileia, ein Fluch für Verleumder, und sogar ein Tier, das, nachdem es Schaden angerichtet hat, gehorsam wird und den Heiligen trägt. Die Bank in Pićan reduziert diesen breiteren Kontext auf die wichtigsten Szenen und interpretiert sie klar und unaufdringlich.

Touristische Interpretation, die die Heiligkeit des Ortes respektiert

Die Einführung von Legenden in das touristische Angebot ist sensibel: es ist leicht, in Banalisierung oder ein reines „Selfie“-Erlebnis abzudriften. Hier ist der Ansatz ausgewogen. Die Texte sind kurz, aber präzise; die Grafik ist anspruchsvoll, aber übertönt nicht den Inhalt; der Standort der Bank wurde so gewählt, dass er den Alltag des Ortes nicht stört, aber dennoch eine Einladung zu einem kurzen Spaziergang ist. Ein solches Design „verkauft“ keine Heiligkeit, sondern interpretiert sie – was in Pićan Unterkunft in Pićan, dem ehemaligen Sitz der Diözese mit einer langen Kontinuität liturgischer und kultureller Praxis, besonders wichtig ist.

Istrien als lebendige Bühne: Programme, Spaziergänge, Erlebnisse

In den letzten Jahren hat Zentralistrien sein Erbe systematisch in Programme umgewandelt: von interpretativen Touren und kostümierten Spaziergängen bis hin zu Theaterstücken, die die Motive der Nicefor-Geschichte oder des Lebens in den alten Stadtkernen darstellen. Es werden Routen geschaffen, die das ganze Jahr über dauern, nicht nur in der Sommersaison. Der *škanj sa štorijon* fügt sich logisch ein – er vernetzt drei Gemeinden, ermutigt Schulen und Vereine zum Erzählen von Geschichten und schafft Platz für Gastgeber, die Unterkünfte in der Nähe der legendären Orte anbieten: Unterkunft in Pićan, Unterkunft in Gračišće, Unterkunft in Tinjan.

Praktische Hinweise für den Besuch von Pićan und Umgebung

Pićan Unterkunft in Pićan erreicht man am häufigsten aus Richtung Pazin, über eine Straße, die zum Hügel hinaufführt, auf dem der Altstadtkern liegt. Parkplätze befinden sich am Rande des Kerns; von dort ist es ein kurzer und einfacher Spaziergang zur Pfarrkirche, zum Glockenturm und zu den Aussichtspunkten. Für einen Besuch der Bank mit Geschichte werden bequeme Schuhe, eine Wasserflasche an warmen Tagen und etwas Geduld empfohlen, um die Geschichte in ihrer Gesamtheit zu lesen. In der Nähe befinden sich auch andere thematische Punkte: der Weg des heiligen Rochus mit Stationen, die lokalen Legenden gewidmet sind, Lehrtafeln über Quellen und Bräuche sowie steinerne Portale, die sich an die Jahrhunderte „erinnern“.

Doppelter Wert: Ein Erlebnis für Besucher, Stolz für die Gemeinschaft

Für die lokale Gemeinschaft ist die neue Bank nicht nur ein Element der städtischen Ausstattung, sondern eine Bestätigung dafür, dass das Erbe wichtig ist und bewusst in es investiert wird. Für Besucher ist sie ein Signal, dass sie sich an einem Ort befinden, an dem Geschichten bewahrt und in einer für unsere Zeit angemessenen Weise weitergegeben werden. So entsteht ein Kreislauf von Vorteilen: Identität und Zugehörigkeitsgefühl werden gestärkt, und gleichzeitig wird die Entwicklung eines ganzjährigen Erlebnistourismus im Inneren Istriens gefördert. Kleine, sorgfältig ausgewählte Eingriffe – wie die „sprechenden Bänke“ – sind oft wirksamer als große Eingriffe, weil sie aus einer lokalen Geschichte entstehen und sich daher leicht einprägen.

Unterkunft und nützliche Links zur Planung des Aufenthalts

Für alle, die eine Übernachtung in Zentralistrien planen oder ihren Aufenthalt verlängern möchten, stehen Unterkunftsoptionen zur Verfügung, die mit den Orten im Text verbunden sind: Unterkunft in Pićan, Unterkunft in Gračišće und Unterkunft in Tinjan. Die Links führen zu einer zentralen Stelle, an der die Angebote der Gastgeber gesammelt werden, mit Hinweisen zur Entfernung von den „sprechenden Bänken“ und den Annehmlichkeiten in der Nähe.

Bewahrung des Erbes durch Design und Geschichte

Der „Škanj sa štorijon“ in Pićan Unterkunft in Pićan zeigt, wie eine mündliche Überlieferung in einen klaren und zugänglichen Inhalt vor Ort umgewandelt werden kann, ohne an Tiefe und Symbolik zu verlieren. Wenn eine einfache Form (eine Bank) mit durchdachtem Geschichtenerzählen und einer visuellen Sprache, die den Raum respektiert, verbunden wird, entsteht ein Interpretationspunkt, der sich von selbst einprägt. An mehreren Orten vervielfacht, schafft ein solcher Ansatz eine Wiedererkennung für die gesamte Region: Die Landschaft wird gelesen, die Tradition wird weitergegeben und die lokale Identität bleibt sichtbar und hörbar.

Hilfe bei der Planung Ihres Aufenthalts: Unterkunft in Pićan | Unterkunft in Gračišće | Unterkunft in Tinjan

W sercu środkowej Istrii, w małym miasteczku Pićan Zakwaterowanie w Pićan, ustawiono nową „ławkę z opowieścią” – *škanj sa štorijon*, która w nowoczesny, interaktywny i wizualnie zabawny sposób ożywia stuletnią legendę o świętym Niceforze i *trnoplesari*. Projekt jest realizowany przez Lokalną Organizację Turystyczną Środkowej Istrii, z wyraźnym zamiarem przekształcenia autentycznych podań, języka i zwyczajów tego regionu w doświadczenie w terenie: usiąść, odpocząć, przeczytać i rozpoznać miejsce poprzez historię, która przez wieki nadawała mu sens i tożsamość.

Nowy punkt na mapie „mówiących ławek” środkowej Istrii

*Škanj sa štorijon* w Pićan Zakwaterowanie w Pićan to trzecia „mówiąca” ławka tego typu w środkowej Istrii, po tym, jak dwie pierwsze ustawiono w Tinjan i Gračišće. W Tinjanie zwiedzający poznają mityczną historię Jure Grando z Kringa, natomiast w Gračišće tematem ławki jest podanie o bezpłodnych kobietach przy kościółku św. Marii na Placu oraz ludowe zwyczaje związane z Wniebowzięciem Najświętszej Maryi Panny. Ławka z Pićan „opowiada” najsłynniejszą lokalną *štoriję* – tę o świętym Niceforze i powstaniu określenia *trnoplesari* – i w ten sposób łączy trzy gminy w spójny łuk narracyjny środkowej Istrii.

Czym jest „škanj sa štorijon” i dlaczego przyciąga uwagę

Nazwa projektu została celowo zapisana w lokalnym idiomie: *škanj* to ławka, a *štorija* to historia. Ławki zostały pomyślane jako małe, funkcjonalne punkty interpretacyjne w przestrzeni – estetycznie rozpoznawalne i dostępne – ponieważ mają kształt otwartej księgi. Taka forma zachęca do czytania i robienia zdjęć, ale przede wszystkim do zanurzenia się w opowieści, która rozgrywa się w tej lokalizacji. Typografia jest czytelna, teksty są zwięzłe i rytmiczne, a motywy graficzne dyskretnie wskazują na kluczowe elementy legendy: drogę, źródło, pokusę i pokutę. W Pićan Zakwaterowanie w Pićan oznacza to spotkanie z kilkoma uderzającymi obrazami, które pokolenia rozpoznawały jako część własnego krajobrazu i pamięci.

Legendarny Nicefor: dwie tradycje, jeden patron

Pićan Zakwaterowanie w Pićan od wieków szczyci się patronem, świętym Niceforem. Tradycja ustna i zapisy pisemne rozróżniają dwie postacie o tym samym imieniu: męczennika z wczesnochrześcijańskiej epoki oraz biskupa, który, według części tradycji, rezydował w Pićan i czynił cuda. To właśnie biskup Nicefor jest centralną postacią w historii o *trnoplesari*: kiedy mieszkańcy, zwiedzeni oszczerstwami, donieśli na niego władzom kościelnym, postanowił udać się w podróż, aby bronić swojego honoru. W drodze, jak głosi podanie, uderzeniem laski otworzył źródło dla spragnionej świty, a na odcinkach towarzyszył mu skromny osioł i – w niektórych wersjach – nawet posłuszny wilk, który „przejął” ciężar po tym, jak osioł zaginął. Historia jest pełna symboliki: woda jako znak łaski, droga jako próba wiary, a oszczerstwo jako próba dla wspólnoty.

Jak powstała nazwa „trnoplesari”

W zakończeniu legendy święty, który przeszedł niesprawiedliwość i próbę, zwraca się do oszczerców: „żeby boso po cierniach tańczyli”, dopóki się nie opamiętają. Zgodnie z ustnym wyjaśnieniem, z tej klątwy powstało przezwisko dla mieszkańców Pićan – *trnoplesari*. Nie jest to kpina, lecz symbol kulturowy, który przypomina, że wspólnota rozpoznaje szkodę oszczerstwa, ale także moc pokuty. W Istrii takie przezwiska są częste; za krótkim słowem kryją się warstwy historii, wiary, humoru i nauki. Ławka z opowieścią z Pićan właśnie to wszystko spaja: język, pamięć i miejsce.

Diecezja w Pićan, dzwonnica i dziedzictwo, które kształtuje tożsamość

Legenda o św. Niceforze jest osadzona w rzeczywistych ramach historycznych Pićan. Miasteczko przez wieki było siedzibą Diecezji w Pićan, a dzisiejszy zespół sakralny – kościół parafialny Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, dawna katedra, oraz smukła biała dzwonnica – tworzy rozpoznawalną panoramę. Dzwonnica, wysoka na około 48 metrów, jest jedną z najwyższych w Istrii, a jej pionowa linia dominuje nad pagórkowatym krajobrazem do dziś. W pomieszczeniach parafialnych przechowywane są cenne przedmioty, od naczyń liturgicznych po tekstylne cenniejszości, które świadczą o długiej ciągłości tradycji kościelnej i artystycznej. Dziedzictwo diecezji to nie tylko historia kościelna – wpływa ono na wizerunek miejsca, na sposób, w jaki mieszkańcy Pićan mówią o sobie i jak postrzegają ich podróżni.

Kreatywna realizacja: jak legenda stała się współczesną interpretacją

Rozwiązanie estetyczne i wykonawcze ławek w projekcie „Škanj sa štorijon” jest dziełem Studio Tumpić/Prenc z Rovinj, wielokrotnie nagradzanego za oryginalne tożsamości wizualne i kampanie. W Pićan ich pomysł został przełożony na trwałe materiały, wyraźną typografię i wyważone detale graficzne, z naciskiem na czytelność na świeżym powietrzu i trwałe wrażenie. Koncepcja zachęca do pozostania w danym miejscu: ławka jest jednocześnie miejscem na odpoczynek i „podłożem” do poznania historii, dzięki czemu zwiedzający nie zatrzymuje się tylko na kilka sekund, ale naturalnie czyta i obserwuje przestrzeń wokół siebie. Projekt jest wkomponowany w otoczenie, bez narzucania się, z poszanowaniem skali staromiejskiego jądra i rytmu codzienności.

Język, tożsamość i turystyka: dlaczego ważne jest, aby chronić *štorije*

*Štorije* to nie ozdoba, lecz jądro tożsamości. Przez nie przekazywane są nazwy, przezwiska, powiedzenia, ale także ramy moralne wspólnoty: co jest sprawiedliwe, co jest haniebne, jak uzyskuje się usprawiedliwienie. W środkowej Istrii „mówiące ławki” przekształcają te warstwy w czytelne doświadczenie: zwiedzający nie otrzymuje tylko danych, ale wchodzi w narrację, która prowadzi go przez miejsce. W Pićan Zakwaterowanie w Pićan oznacza to spotkanie ze św. Niceforem i *trnoplesari*, w Tinjan Zakwaterowanie w Tinjan jest to spotkanie z mitem z Kringa, a w Gračišće Zakwaterowanie w Gračišće z podaniem o ślubach kobiet i nadziei.

Wsparcie dla wzrostu: inwestycja z Funduszu dla Obszarów Turystycznie Nierozwiniętych

Rozwój sieci „mówiących ławek” został wzmocniony wsparciem Chorwackiej Wspólnoty Turystycznej poprzez Fundusz dla Obszarów Turystycznie Nierozwiniętych i Kontynentu. Środki celowe umożliwiły wykonanie i ustawienie pierwszych ławek, ale także szersze ramy interpretacyjne, które obejmują przygotowanie tekstów, dostosowanie projektu do poszczególnych lokalizacji oraz działania komunikacyjne. Takie finansowanie zachęca destynacje w kontynentalnej i mniej eksponowanej turystycznie przestrzeni do rozwijania rozpoznawalnych treści o długim życiu – treści, które pielęgnują tożsamość i jednocześnie zwiększają widoczność środkowej Istrii na mapie turystycznej.

Od Tinjan do Gračišće, a następnie do Pićan: jak „mówiące ławki” łączą destynacje

Pierwsza ławka w Tinjan Zakwaterowanie w Tinjan znajduje się obok *Županski stol* i tematycznie opiera się na podaniu z Kringa o Jure Grandu – historii, która dawno przekroczyła lokalne granice. W Gračišće Zakwaterowanie w Gračišće ławka została ustawiona na początku Ścieżki Świętego Šimuna i zajmuje się podaniem o bezpłodnych kobietach i Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny, przypominając o sile ślubów i pobożności w tradycji istryjskiej. Ławka z Pićan zamyka trójkąt narracyjny i „przejmuje słowo” o św. Niceforze i przezwisku *trnoplesari*, nadając wizycie ciągłość i sens: naturalnie przechodzi się z jednej historii do drugiej, a przestrzeń między nimi wypełniają zapachy, widoki i dźwięki środkowej Istrii.

Ślady legendy w przestrzeni: źródła, ścieżki, portale

Wokół Pićan i w sąsiednich miejscowościach namacalne są motywy z legendy. Tablice edukacyjne na ścieżkach interpretacyjnych przypominają o Źródle św. Nicefora na ścieżce św. Rocha, któremu – według podania – uderzenie laski „dało” obfitość. Punkty widokowe otwierają się na doliny, którymi wiodła droga do Akwilei lub Rzymu, a kamienne portale i *kalete* w staromiejskiej części opowiadają o ciągłości życia w cieniu diecezji. Te mikrolokalizacje dają kontekst: legendy nie czyta się w izolacji, lecz jako pierścień znaczenia, który otacza przestrzeń, w której znajdują się ślady przeszłości, zarówno sakralnej, jak i świeckiej.

Czy Nicefor był męczennikiem czy biskupem? Dwie tradycje, jedna pamięć

W literaturze i podaniu uparcie przeplatają się dwie historie o Niceforze. Jedna łączy go z wczesnochrześcijańską epoką i cesarzem Konstantynem Wielkim, druga umieszcza go w VI wieku i widzi jako biskupa Pićan. Dwoistość nie umniejsza wartości, lecz wyjaśnia bogactwo polifonii motywów. Stąd też różnorodność: źródło, które powstaje z uderzenia laski, droga do Akwilei, klątwa na oszczerców, a nawet zwierzę, które po wyrządzeniu szkody staje się posłuszne i niesie świętego. Ławka w Pićan sprowadza ten szerszy kontekst do najważniejszych scen i interpretuje je jasno i nienachalnie.

Interpretacja turystyczna, która szanuje świętość miejsca

Wprowadzanie legend do oferty turystycznej jest delikatne: łatwo jest popaść w banalizację lub czysto „selfie” doświadczenie. Tutaj podejście jest wyważone. Teksty są krótkie, ale precyzyjne; grafika jest dopracowana, ale nie zagłusza treści; lokalizacja ławki została wybrana tak, aby nie zakłócać codzienności miejsca, a jednocześnie być zaproszeniem na krótki spacer. Taki projekt nie „sprzedaje” świętości, lecz ją interpretuje – co jest szczególnie ważne w Pićan Zakwaterowanie w Pićan, dawnej siedzibie diecezji z długą ciągłością praktyk liturgicznych i kulturowych.

Istria jako żywa scena: programy, spacery, doświadczenia

Środkowa Istria w ostatnich latach systematycznie przekształca dziedzictwo w programy: od wycieczek interpretacyjnych i spacerów w kostiumach po teatralne epizody, które przedstawiają motywy z historii Nicefora lub życia w starych miasteczkach. Tworzone są trasy, które trwają przez cały rok, a nie tylko w sezonie letnim. *Škanj sa štorijon* logicznie się w to wpisuje – łączy trzy gminy, zachęca szkoły i stowarzyszenia do opowiadania historii oraz otwiera przestrzeń dla gospodarzy, którzy oferują pobyt w pobliżu legendarnych lokalizacji: Zakwaterowanie w Pićan, Zakwaterowanie w Gračišće, Zakwaterowanie w Tinjan.

Praktyczne wskazówki dotyczące zwiedzania Pićan i okolic

Do Pićan Zakwaterowanie w Pićan najczęściej dojeżdża się z kierunku Pazin, drogą, która wspina się na wzgórze, na którym leży staromiejska część. Parkingi znajdują się na skraju jądra; stamtąd jest krótki i łatwy spacer do kościoła parafialnego, dzwonnicy i punktów widokowych. Do odwiedzenia ławki z opowieścią zaleca się wygodne obuwie, butelkę wody w ciepłe dni oraz trochę cierpliwości, aby przeczytać całą historię. W pobliżu znajdują się również inne punkty tematyczne: Ścieżka Świętego Rocha ze stacjami poświęconymi lokalnym legendom, tablice edukacyjne o źródłach i zwyczajach oraz kamienne portale, które „pamiętają” stulecia.

Podwójna wartość: doświadczenie dla zwiedzających, duma dla wspólnoty

Dla lokalnej społeczności nowa ławka to nie tylko element wyposażenia miejskiego, ale potwierdzenie, że dziedzictwo jest ważne i że się w nie rozważnie inwestuje. Dla zwiedzających jest to sygnał, że znajdują się w przestrzeni, w której historie są chronione i przekazywane w sposób odpowiedni dla czasów, w których żyjemy. W ten sposób powstaje krąg korzyści: wzmacnia się tożsamość i poczucie przynależności, a jednocześnie wspiera się rozwój całorocznej turystyki doświadczalnej w głębi Istrii. Małe, starannie wybrane interwencje – takie jak „mówiące ławki” – często są skuteczniejsze od dużych, ponieważ wyrastają z lokalnej historii i dlatego łatwo je zapamiętać.

Zakwaterowanie i przydatne linki do planowania pobytu

Dla wszystkich, którzy planują nocleg w środkowej Istrii lub chcą przedłużyć pobyt, dostępne są opcje zakwaterowania związane z lokalizacjami z tekstu: Zakwaterowanie w Pićan, Zakwaterowanie w Gračišće i Zakwaterowanie w Tinjan. Linki prowadzą do centralnego miejsca, w którym zbierane są oferty gospodarzy, z uwagami o odległości od „mówiących ławek” i udogodnieniach w pobliżu.

Ochrona dziedzictwa poprzez design i historię

„Škanj sa štorijon” w Pićan Zakwaterowanie w Pićan pokazuje, jak ustne podanie można przekształcić w jasną i dostępną treść w terenie, bez utraty głębi i symboliki. Kiedy prosta forma (ławka) jest połączona z przemyślanym opowiadaniem i wizualnym językiem, który szanuje przestrzeń, powstaje punkt interpretacyjny, który sam się zapamiętuje. Powielony w kilku miejscach, taki podejście buduje rozpoznawalność całego obszaru: krajobraz jest czytany, tradycja jest przekazywana, a lokalna tożsamość pozostaje widoczna i słyszalna.

Pomoc w planowaniu pobytu: Zakwaterowanie w Pićan | Zakwaterowanie w Gračišće | Zakwaterowanie w Tinjan